شمال نیوز: سیدحسین ولی‌پور زرومی / سیزدهم تیر ماه همزمان با ایستادن خورشید بر فراز آسمان، سالگرد لحظه‌ای است که سردار شهید محمدرحیم بردبار، فرمانده تخریب لشکر 25 کربلا به معراج پر گشود.

ظهر این روز در سال 1365، لحظاتی کمرشکن برای تمام بچه‌های تخریب لشکر و نیز فرماندهان این یگان ویژه بود. ولی در همان حال شوری در میان مقربان بارگاه قدسی و فرشتگان عرش الهی برخاست که مهمان عزیزی را پذیرا شدند. رحیم فرمانده قلب‌ها بود. فرقی نمی‌کرد که این قلب در کالبد یک گیلانی، یک مازنی و یا یک گلستانی جای گرفته باشد.

تخریب‌چیان تمام شمال ایران یکپارچه رحیم بردبار را فرمانده مقتدر و معنوی خود می‌دانستند. مزد شهادت برای رحیم حاصل پایداری و استقامتی بود که از سال‌ها قبل به طور فزاینده در این انسان والامقام نهادینه شده بود. هنوز کورسویی از انقلاب اسلامی در سال‌های میانی دهه 1350 در میان مردم وجود نداشت که رحیم بردبار در سنین نوجوانی به همراه خانواده انقلابی خود پرچمدار نهضت امام امت در شهرستان نکا و مناطق اطراف شده بود.

در اوج فضای انقلابی نیز دو جانباز از میان چهار جانباز انقلاب اسلامی نکا از میان این خانواده گلچین شدند. شهید رحیم با وجود اینکه در ابتدای جوانی، از پیشگامان انقلاب اسلامی در منطقه محسوب می‌شد. در فردای پس از پیروزی انقلاب نیز، اصالت و صلابت دینی و انقلابی این خانواده  فداکار موجب شد تا فرزندان آنها از مقوّمان نهادهای انقلابی در شهرستان و نیز در استان باشند.

تجربه‌های میدانی شهید بردبار و پسرعموهای رزمنده‌اش سهمی تعیین کننده در ایجاد و تقویت پادگان‌های آموزشی استان داشته است. قلل سر به فلک کشیده کردستان و مهاباد رزم گاهای شهید رحیم و هم‌رزمانش در سال‌های نخستین پس از پیروزی انقلاب بود. به دنبال آن تقریباً در میانه سال 1360، سرزمین‌های جنوب آغوش خود را برای محمدرحیم باز کرد و تیپ 25 کربلا از همان روزهای نخستین میعادگاه این شهید گرانقدر بود.

تجربه شهید در مباحث مهندسی و تخریب زمینه‌های شکل‌گیری این واحد را در تیپ بوجود آورد. شرکت در عملیات‌های بزرگ طریق‌القدس، فتح‌المبین، بیت‌المقدس موجب بسط توانمندی‌های تیپ 25 کربلا و رزمندگانش را فراهم کرد. هر چند در این میان امثال شهید بردبار زخم‌های بی‌شمار از صحنه‌های نبرد برداشتند. پیروزی‌های پیاپی رزمندگان اسلام و گسترش سازمانی یگان‌های رزمی سبب شد تا قبل از آغاز عملیات رمضان در تابستان 1361 تحولاتی محسوس در پشتیبانی‌ها و مدیریت‌ واحدها و یگان‌های مستقر در جنگ بوجود آید.

بر این اساس تیپ 25 کربلا که بدنه نیرویی و فرماندهان گردانی خود را وامدار سپاه منطقه سه گیلان و مازندران بود، به طور کلی به این منطقه واگذار شد. در این میان شهید بردبار جزء چند نفری بود که در این انتقال حضور داشت و از همان آغاز به عنوان مسؤول تخریب تیپ 25 انتخاب شده بود. چند ماه بعد و به دنبال پیروزی‌ در عملیات محرم فرماندهی عالی این یگان نیز به مازندران انتقال یافت و تیپ به لشکر تبدیل شده بود.

بر این اساس بود که اهمیت مأموریت شهید بردبار و یارانش دوچندان شد و در واقع شهید بردبار در عین حال که از مؤسسان لشکر پرافتخار 25 کربلا بود، در همان حال با همت و دانشی ستودنی، پایه‌گذار مهم‌ترین واحد تخریب در تمام واحدهای لشکری در میان قرارگاه‌های مختلف جنگی بود.

یاران بردبار، سنگ‌های صبور جبهه‌ها بودند و همواره در تب و تاب عملیاتی قرار داشتند. اوج ایثار و فداکاری آنان معمولا در زمانی رقم می‌خورد که فرماندهان و رزمندگان سایر واحدها در آرامش نسبی به سر می‌بردند.

معروف بود که نخستین اشتباه بچه‌های تخریب، آخرین اشتباه‌شان است. بر این اساس بود که سهم مدیران توانمندی نظیر شهید بردبار در فروکاستن سطح هزینه‌ها و آسیب‌ها بسیار اساسی بود. جدّیت شهید بردبار در مقوله آموزش هنوز هم از مهم‌ترین خصایل مدیریتی است که در نزد یادگاران رزمی شهید به یاد مانده است. در ذیل فرماندهی شهید بردبار، رزمندگان تخریب هر یک چریک‌های توانمندی بودند که در سخت‌ترین لحظه‌های جنگی دستگیر فرماندهان لشکر می‌شدند.

شمع وجود رحیم تمام تخریب چیان شمال کشور را همچون پروانه به دور خود جمع کرده بود. پروانه های خوشرنگ و بی‌شماری خویشتن را در گرد این شمع فروزان به آتش زدند. سوختن پیوسته یاران زخم های عمیقی بر روح و روان شهید بردبار بر جای گذاشته بود. عملیات کربلای یک برای آزادسازی مهران عزیز، فرصتی شد تا شعله شمع بی‌مثال ما اوج بگیرد و با نور مشکات الهی و کوکب درّی ممزوج شود. در روز آدینه - سیزدهم تیرماه - محمدرحیم در حالی که وضو ساخته و آماده برای قامت به صلاه ظهر می‌شد و پیش از آن شربت معروف شهادت را برای یارانش تهیه کرده بود در اثر بمباران هواپیمای‌های دشمن، بر فراز قله های قلاویزان آسمانی شد و به شجره مبارکه زیتونه رسید.

جسم مطهر رحیم از میان یارانش رفت ولی بسیاری از آنها یکی پس از دیگری تا آخرین روزهای دفاع مقدس خویشتن را به او رساندند. یاران جامانده هنوز هم با چشمانی اشکبار یاد فرمانده عزیز و دیگر همرزمان شهیدشان را گرامی می‌دارند. وعده دیدار همه، روز پنجشنبه پانزدهم تیرماه امسال در آستانه مقدسه تکیه نارنجباغ نکا است تا یک بار دیگر به گرد شمع رحیم طواف عشق می‌کنند.